Συνέντευξη με τον George the Poet για την νέα καμπάνια της Coca‑Cola, “OPEN LIKE NEVER BEFORE”
6/8/2020
- Τί σας προσέλκυσε στη νέα καμπάνια της Coca‑Cola, Open Like Never Before, ώστε να θέλετε να την υποστηρίξετε;
Όλοι βιώνουμε ένα παγκόσμιο και πρωτόγνωρο φαινόμενο λόγω της πανδημίας και των lockdowns.
Μου αρέσει να δρω υποστηρικτικά. Να αξιοποιώ τα ταλέντα μου και να «δίνω» φωνή στα γεγονότα της καθημερινότητας. Στην εποχή που διανύουμε, είναι σημαντικό να υιοθετήσουμε μία θετική και αισιόδοξη προσέγγιση προς τα πράγματα.
- Τί σας εμπνέει ως ποιητή;
Η έμπνευση βρίσκεται σε κάθε στιγμή της ζωής μας.
Η ποίηση μού δίνει το έναυσμα να απελευθερώσω αυτή την έμπνευση και να καταγράψω τα τεκταινόμενα.
Μου δίνει τη δυνατότητα να αντιμετωπίζω τα συναισθήματα που όλοι βιώνουμε καθημερινά.
Επίσης, μου αρέσει να χρησιμοποιώ μία παγκόσμια γλώσσα αλλά και να αναφέρομαι σε προκλήσεις που μας επηρέασαν όλους, τους τελευταίους μήνες.
Τώρα, έχουμε την ευκαιρία, να «ανοίξουμε» ένα μεγάλο διάλογο.
- Έχει αλλάξει ο τρόπος σκέψης σας, ως επακόλουθο του lockdown;
Το lockdown, σίγουρα, έχει επίδραση στο πώς σκέφτομαι σήμερα.
Δημιουργήθηκαν ευκαιρίες και εξελίχθηκαν ιδέες, στις οποίες δούλευα και παλαιότερα.
Είμαι χαρούμενος, που υπό το πρίσμα των αλλαγών που όλοι βιώνουμε, κινητοποιηθήκαμε και επανεξετάσαμε τί κρύβει το μέλλον για εμάς.
- Όλοι μας πρέπει να αλλάξουμε μελλοντικά. Ποια είναι η δική σας στρατηγική, ώστε να αποφύγετε την επιστροφή στην «παλιά κανονικότητα»;
Το σημαντικότερο όλων είναι, να ακούς.
Ίσως ακούγεται αρκετά εύκολο, αλλά στην πραγματικότητα, είναι δύσκολο, απαιτητικό και εξουθενωτικό.
Πρέπει να ακούς σε διαφορετικά επίπεδα: πρέπει να ακούς το σώμα σου, τις ευκαιρίες που εμφανίζονται γύρω σου αλλά και τις αλλαγές που βιώνουν οι άνθρωποι. Πρέπει να ακούς τους ανθρώπους που αγαπάς, πρέπει να τους ακούς προσεκτικά!
- Ποια θα έπρεπε να είναι η νέα πραγματικότητα μετά τον COVID-19;
Πρέπει να δώσουμε περισσότερη προσοχή στους ανθρώπους γύρω μας. Πρέπει να κοιτάμε βαθιά στα πρόσωπα των ανθρώπων και να χαμογελάμε περισσότερο.
Δυστυχώς, χάσαμε πολλά κατά τη διάρκεια αυτών των πρωτόγνωρων στιγμών.
Υπάρχουν γιαγιάδες και παππούδες ανά τον κόσμο, που ο μόνος τρόπος επικοινωνίας με τα εγγόνια τους, ήταν το τηλέφωνο και η βιντεοκλήση. Εφεξής, πρέπει να δίνουμε περισσότερη προσοχή ο ένας στον άλλο.
- Υπήρξε νωρίτερα στη ζωή σας κάποιο σημείο καμπής, που ήσασταν «ανοιχτός όπως ποτέ ξανά;»
Ω ναι, χρειάστηκε να ανακαλύψω ξανά τον εαυτό μου, αρκετές φορές, συνεπώς υποθέτω, ότι πάντα ήμουν ανοιχτός προς νέες κατευθύνσεις στη ζωή μου.
Όταν ήμουν 14, η φωνή μου και τα ενδιαφέροντά μου, ξεκίνησαν να αλλάζουν, έτσι αποφάσισα να γίνω rapper.
Εξελίχθηκε σε αναπόσπαστο κομμάτι μου και ήμουν πολύ αφοσιωμένος σε αυτό.
Η επόμενη μεγάλη αλλαγή ήρθε, όταν πήγα πανεπιστήμιο. Όντας rapper, ένιωσα, ότι πολλοί άνθρωποι δε θα με έπαιρναν στα σοβαρά. Υπήρχαν ενοχλητικά στερεότυπα, τα οποία δεν ήθελα να συντηρήσω, και αντ’ αυτού έγινα ποιητής. Μία ακόμη ανακάλυψη, ήταν το να γίνω καλλιτέχνης και στη συνέχεια ραδιοφωνικός παραγωγός στο διαδίκτυο.
- Υπάρχει τόσο μεγάλος αρνητισμός στα νέα γύρω μας – πώς το διαχειρίζεστε;
Τις προάλλες, μιλούσα με τη μητέρα μου και σχολιάζαμε τις ειδήσεις.
Μου ανέφερε ότι, τους τελευταίους δύο μήνες, έδινε λιγότερη προσοχή στις μεγάλες επικεφαλίδες.
Το συμπέρασμα της ήταν, ότι υπάρχουν τόσα δυσάρεστα νέα εκεί έξω και καταβάλλεται τόσο μεγάλη προσπάθεια γύρω από την ενημέρωσή μας σχετικά με τα κακά γύρω μας, τι μπορεί να μη δουλέψει, τι μπορεί να χειροτερέψει.
Τελικά, αυτό που οφείλουμε να κάνουμε είναι, την ενέργεια που αφιερώνουμε για να κατανοήσουμε ή να μείνουμε μακριά από δυσάρεστα γεγονότα, να την αφιερώνουμε στην εξέλιξη και στη μάθηση.
Έτσι, θα γίνουμε πιο επιλεκτικοί ως προς την έκθεσή μας στα μέσα.
- To να είσαι ανοιχτός και να ακούς τις γνώμες των άλλων, είναι μια μεγάλη πρόκληση κάποιες φορές, σωστά;
Ναι, φυσικά! Αλλά αξίζει τον κόπο!
Μη χάνεις κάθε ευκαιρία να μάθεις. Ακόμα και στον αρνητισμό, απλά προσπαθώ να κάνω υπομονή και να μάθω.
- Ποιες είναι οι σκέψεις σας, ως προς την κοινωνική δικαιοσύνη, σε παγκόσμιο επίπεδο;
O ρατσισμός υπάρχει. Το Black Lives Matter αποτέλεσε την αφορμή να κατανοήσουμε τον αντίκτυπο αυτής της κατάστασης στην ζωή και την καθημερινότητα πολλών ανθρώπων.
Το Black Lives Matter δεν είναι απλά ένα κίνημα κατά του ρατσισμού αλλά, σίγουρα, κατάφερε να αναδείξει πόσο επιτακτική ανάγκη είναι η επίλυση του θέματος. Έχουμε μία ευκαιρία, να σκεφτούμε και να διερωτηθούμε: ποια κατεύθυνση θέλουμε να ακολουθήσουμε; To βασικό είναι ότι black lives do matter, αλλά τί θα κάνουν οι θεσμοί μας, για να αναγνωρίσουν και να υποστηρίξουν το γεγονός αυτό;
- Το χάσμα μεταξύ των γενεών, μοιάζει να είναι μεγαλύτερο από ποτέ.
Θεωρείτε ότι οι πιο νεαροί, χρειάζεται να επικοινωνούν καλύτερα με τους μεγαλύτερους;
Αυτό είναι μία από τις κυριότερες προκλήσεις μας.
Είναι σαν να λέμε: Τί πραγματικά θέλουμε;
Θέλουμε να είμαστε εκνευρισμένοι και απόμακροι μεταξύ μας ή θέλουμε να προσφέρουμε στην επόμενη γενιά δυνατότητες και πληροφορίες, που δεν είχαμε παλαιότερα;
Πρέπει να καταστήσουμε σαφές ότι κινούμαστε προς την εύρεση λύσεων.
Είμαστε έλλογα όντα με στόχο την εξέλιξη και την επίλυση προβλημάτων και αν οι λύσεις που προσφέραμε μέχρι σήμερα, είτε αφορούν στην τεχνολογία είτε στη βιομηχανία, έφεραν αρνητικό αντίκτυπο, τότε πρέπει να δεσμευτούμε να τις διορθώσουμε.
Πρέπει να δεσμευτούμε ότι θα τα πάμε καλύτερα.
Πρέπει να εμπιστευτούμε τη δυνατότητά μας για εξέλιξη και πρόοδο.
- Τί σας ενέπνευσε να γράψετε το ποίημα «Miss Coca‑Cola Bottle» μερικά χρόνια νωρίτερα;
Μιλάς για το προκλητικό ποίημά, που έγραψα, όταν ήμουν πολύ νεότερος και δεν ήμουν ένα κοινό όνομα; (γελάει) Για πολύ καιρό, τα μπουκάλια Coca‑Cola έχουν παραλληλιστεί με ένα συγκεκριμένο γυναικείο σωματότυπο.
Συζητούσαμε ένα φίλο μου, για τα θέματα που θα μπορούσα να θίξω, ώστε ο κόσμος να μιλήσει για εμένα και την ποίησή μου.
Τελικά, καταλήξαμε στην ιδέα του μπουκαλιού της Coca‑Cola και στην εξής αναλογία: ένα μπουκάλι Coca‑Cola, είναι γεμάτο γλύκα και ένα άδειο μπουκάλι έχει ένα τελείως διαφορετικό νόημα από ένα γεμάτο.
- Η μετάδοση του γάμου της Meghan Markle και του πρίγκιπα Harry, μέσω του BBC, ξεκίνησε με ένα από τα ποιήματά σας. Πώς συνέβη αυτό;
Εδώ και χρόνια, ο Harry είναι καλός μου φίλος. Είμαι ένας από τους εκπροσώπους της φιλανθρωπικής του οργάνωσης Sentebale, η οποία στηρίζει την ψυχική υγεία και το ευ ζην παιδιών και νέων που προσβλήθηκαν από τον HIV στην Αφρική. Επίσης, ο Harry είναι υποστηρικτής και θαυμαστής της δουλειάς μου, εδώ και αρκετά χρόνια.
Δουλεύουμε μαζί και είμαστε καλοί φίλοι.
- Ποιον θα θέλατε να γνωρίσετε και να μοιραστείτε μια Coca‑Cola μαζί του;
Τον 50 Cent – λόγω της σημαντικής έρευνας που έκανα για εκείνον, με αφορμή ενός podcast μου αλλά και λόγω του πόσο επένδυσα και πίστεψα στην ιστορία του, για να μοιραστώ και να μυήσω το κοινό στην ιδέα του Blaxploitation* και το ρόλο του τραύματος στην αφρικάνικη τέχνη.
Ο 50 Cent ενέπνευσε μία γενιά νέων έγχρωμων ανθρώπων, μεταξύ αυτών κι εμένα, να μοιραστούν τις εμπειρίες τους με όχημα τη μουσική και να εξιστορήσουν διάφορα γεγονότα της ζωής τους.
*Βlaxploitation: είδος ταινίας που εμφανίστηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες τη δεκαετία του 1970. Θεωρείται μία υποκατηγορία, του ευρύτερου είδους ταινιών ρατσιστικού περιεχομένου, όπου οι κύριες θεματικές είναι η εκμετάλλευση κοινωνικών ομάδων και η διαιώνιση των στερεοτύπων.